Ιστορία και νεωτερικότητα
Η Ιερά Νέα Σκήτη έχει ως επίσημη ονομασία της το Γενέσιον της Θεοτόκου και εορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου, ημέρα που γεννήθηκε η Παναγία μας. Είναι πιο γνωστή ως Νέα Σκήτη, προφανώς επειδή καταρχήν η Παλαιά Σκήτη είχε δημιουργηθεί το 1100 μ.Χ. και η νέα το 1750 μ.Χ.· γιαυτό έμεινε αυτό το προσωνύμιο παρόλο που σήμερα είναι 270 ετών!
Οι παλαιοί πατέρες είχαν πρόβλημα με τους πειρατές της εποχής εκείνης που έκαναν πολλές επιδρομές και για αυτό ζήτησαν από τον αυτοκράτορα Ανδρόνικο Παλαιολόγο τον Α΄ το 1150 την ανέγερση του Πύργου που υπάρχει μέχρι σήμερα και είναι το αρχαιότερο σωζόμενο κτίριο στη νότια πλευρά του Αγίου Όρους. Ο πύργος χρησίμευε ως παρατηρητήριο κι όταν ο μοναχός που φυλούσε σκοπιά έβλεπε να πλησιάζει πειρατικό καράβι χτυπούσε την καμπάνα. Αμέσως οι πατέρες μαζεύονταν πάνω στον πύργο. Αυτός αποτελείται από τέσσερα πατώματα που το καθένα έχει ένα τζάκι. Μαζεύανε καυτό νερό και το έριχναν από τις ζεματίστρες πάνω στους εισβολείς πειρατές για να τους απωθούν. Επειδή όμως οι επιδρομές πλήθυναν γύρω στο 1500, οι πατέρες αναγκάστηκαν να καταφύγουν ψηλότερα και να κρυφτούν πίσω από βράχια· εκεί ίδρυσαν μια σκήτη. Περίπου διακόσια χρόνια μετά, γύρω στο 1750, οι Οθωμανοί -που στο εν τω μεταξύ είχαν κατακτήσει την Ελλάδα και όλη την Μικρασία-κατάφεραν να διακόψουν τις επιδρομές των πειρατών. Οι πατέρες είδαν τότε πως δεν κινδυνεύουν έτσι επέστρεψαν και ανέγειραν τη Νέα Σκήτη, όπως παραμένει μέχρι και σήμερα.
Η Νεα Σκήτη αποτελείται από είκοσι ιερές καλύβες, είναι ξεχωριστά οικήματα που ενσωματώνουν ένα ναό, από τον οποίο λαμβάνουν το όνομά τους. Όλες μαζί απαρτίζουν τη Σκήτη που βγαίνει από τη λέξη ασκητεύω - σκητεύω - σκήτη. Η πρώτη εκκλησία μάλιστα ήταν το Κυριακό της Σκήτης, αλλά κατεδαφίστηκε λόγω τεχνικών προβλημάτων. Ο σημερινός ναός ανακαινίστηκε το έτος 1958 και παραμένει σε αυτή τη μορφή έως σήμερα.
Αδελφότητα
Στις σκήτες αλλά και στα μοναστήρια του Αγίου Όρους το εικοσιτετράωρο χωρίζεται σε τρία μέρη: ένα οκτάωρο προσευχής, ένα εργασίας και ένα προσωπικής ανάπαυσης.
Το εγερτήριο είναι στις τέσσερις το πρωί. Οι πατέρες σηκώνονται και κάνουν το Μεσονυκτικό, τον Όρθρο και τη Θεία Λειτουργία καθημερινά. Έπειτα ξεκινούν τα διάφορα διακονήματα που είναι πολλά και ποικίλα. Το βασικό διακόνημα είναι η αγιογραφία, το θυμίαμα και λίγο ξυλογλυπτική. Διαθέτουν λαχανόκηπους και μουλάρια τα οποία χρησιμεύουν για να μεταφέρουν αντικείμενα και είδη πρώτης ανάγκης, Άλλα διακονήματα είναι του μάγειρα, του αρχοντάρη, που είναι αυτός που υποδέχεται τους προσκυνητές στο "αρχονταρίκι", του ράφτη που ράβει τα ράσα και όσα χρειάζεται η αδελφότητα και άλλα.
Μετά από την εργασία αποσύρονται στα κελλιά τους όπου αφιερώνονται στην ατομική προσευχή και στη συνέχεια αναπαύονται, για να ξεκουράσουν το μυαλό και το σώμα.
