Μέχρι το 1982 η θαυματουργή εικόνα του Αγίου Γεωργίου φυλασσόταν στο ομώνυμο κελλί στην Καψάλα της Ιεράς Μονής Παντοκράτορος. Καθώς με τα χρόνια το κελλί εγκαταλείφθηκε, η εικόνα μεταφέρθηκε στο μοναστήρι. Σήμερα βρίσκεται στο τέμπλο του παρεκκλησίου της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, βορειοδυτικά του καθολικού ναού. Η εικόνα απεικονίζει τον Άγιο, ο οποίος απέκτησε το προσωνύμιο “Φανερωμένος” μετά από τα θαύματα που επιτέλεσε.
Το σημαντικότερο έγινε κατά τον 18ο αιώνα. Ένα βράδυ κάποιοι ληστές χτύπησαν την πόρτα του Κελλιού του Αγίου Γεωργίου στην Καψάλα, με σκοπό να αποσπάσουν ό,τι πολύτιμο έβρισκαν στο κελλί. Τους υποδέχτηκε ένας εντυπωσιακά όμορφος και νεαρός άνδρας, τους καλωσόρισε και τους οδήγησε στον ξενώνα. Στη συνέχεια ο νεαρός εξαφανίστηκε. Οι ληστές ένιωσαν το σώμα τους να παραλύει και έμειναν ακίνητοι έως το επόμενο πρωί, σαν να τους κρατούσαν αόρατα δεσμά. Οι μοναχοί που τους βρήκαν έμειναν έκπληκτοι. Το θαυμαστό γεγονός οδήγησε τους κλέφτες στη μετάνοια. Ζήτησαν συγχώρεση για την ανίερη πράξη που θέλησαν να κάνουν. Όταν, μαζί με τους μοναχούς, μπήκαν στην εκκλησία και είδαν την εικόνα του Αγίου Γεωργίου, αναγνώρισαν αμέσως στο πρόσωπό του τον όμορφο νεαρό που τους είχε υποδεχτεί το προηγούμενο βράδυ. Μετά από όλα όσα είχαν ζήσει, αφιερώθηκαν σε έναν χριστιανικό και ευσεβή βίο. Μάλιστα, σύμφωνα με ορισμένες εκδοχές, έγιναν και οι ίδιοι μοναχοί στο Κελλί του Αγίου Γεωργίου.
Ο Άγιος Γεώργιος απεικονίζεται από τη μέση και πάνω. Είναι ντυμένος με στρατιωτικό ένδυμα, όπως ορίζει ο καθιερωμένος εικονογραφικός του τύπος. Το ασημένιο πλαίσιο που τον περιβάλλει δημιουργήθηκε στη Ρωσία τον 19ο αιώνα.
Παλαιότερα, υποστηριζόταν πως η εικόνα του Αγίου Γεωργίου δημιουργήθηκε κατά τα τέλη του 16ου αιώνα. Ωστόσο, πρόσφατες έρευνες Σέρβων μελετητών τοποθετούν τη δημιουργία της νωρίτερα, στο 1520-1530. Την ίδια εποχή δημιουργήθηκαν και οι εικόνες του Χριστού και της Παναγίας Οδηγήτριας, οι οποίες κοσμούν το τέμπλο του παρεκκλησίου του Αγίου Γεωργίου του Φανερωμένου. Η εικόνα αποτελεί έργο του ίδιου ανώνυμου καλλιτέχνη που τοιχογράφησε το παρεκκλήσι του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου (1525).
