Αγιογραφία με στιλβωτή επιχρύσωση σε φυσικό ξύλο φλαμουριάς. Το ξύλο έχει προετοιμαστεί εν θερμώ και επιχρυσωθεί με φύλλα χρυσού 22Κ, σύμφωνα με την παραδοσιακή βυζαντινή τεχνική. Η αγιογράφηση έχει πραγματοποιηθεί με τη χρήση αβγοτέμπερας, με σκοπό τη βέλτιστη απόδοση και αντοχή των χρωμάτων.
Συνήθως οι θαυματουργές εικόνες του Αγίου Όρους συνδέονται στενά με την προστασία των μοναστηριών από εισβολές ή άλλους κινδύνους, με την υλική βοήθεια ή με την πνευματική υποστήριξη των μοναχών. Η εικόνα των Ιβήρων της Παναγίας ή Θεοτόκου Πορταΐτισσας (Η Πορταΐτισσα) συνδέεται με όλα αυτά τα θαύματα ταυτόχρονα. Επίσης, η θαυματουργή αυτή εικόνα της Θεοτόκου συνδέεται με την προστασία ολόκληρης της επικράτειας του Αγίου Όρους, αφού, σύμφωνα με την παράδοση, το Άγιο Όρος υπάρχει όσο η εικόνα της Πορταΐτισσας φυλάσσεται στη γη αυτή. Αν η εικόνα αυτή εξαφανιστεί, η ιστορία του Αγίου Όρους θα φτάσει στο τέλος της.
Η εικόνα εμφανίστηκε στο Άγιο Όρος, φτάνοντας ως εκ θαύματος δια θαλάσσης. Στο σημείο όπου πρωτοεμφανίστηκε στις ακτές του Άθω, αναβλύζει η γνωστή πηγή της Πορταΐτισσας. Στη συνέχεια, η εικόνα μεταφέρθηκε στο καθολικό της μονής Ιβήρων, όπου τοποθετήθηκε στο ιερό βήμα. Επί 3 ημέρες και νύχτες, οι μοναχοί συνέχισαν να προσεύχονται ακούραστα μπροστά στην εικόνα. Παρ' όλα αυτά, την επόμενη ημέρα η εικόνα εμφανίστηκε πάνω από την πύλη της μονής, απ' όπου απομακρύνθηκε και μεταφέρθηκε και πάλι στο ιερό βήμα.
Το ίδιο πράγμα συνέβη αρκετές φορές πριν η Παναγία εμφανιστεί στον ευσεβή μοναχό Γαβριήλ, λέγοντάς του να αφήσει την εικόνα Της πάνω από την πύλη, αφού δεν ήρθε για να φυλάσσεται από τους μοναχούς, αλλά για να τους φυλάξει σε αυτή τη ζωή και να χρησιμεύσει ως μεσίτρια για τη σωτηρία όσων ζουν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού
