Αγαπητός του Κιέβου
Ευσεβής
Ο Άγιος Αντώνιος του Κιέβου, μια χαρισματική και οσιακή προσωπικότητα, ήταν ο πνευματικός καθοδηγητής του Οσίου Αγαπητού, ο οποίος, θέλοντας να θεραπεύσει την ψυχή και το πνεύμα του από τις αμαρτίες του κοσμικού βίου, αποφάσισε να γίνει μοναχός. Μιμούμενος τους άθλους του Αγίου Αντωνίου, διακονούσε τους ασθενείς, φροντίζοντάς τους με την προσευχή και τα βότανα που ετοίμαζε ο ίδιος. Η φήμη του ως ιατρού διαδόθηκε σε όλο το Κίεβο, με αποτέλεσμα πλήθος κόσμου να συρρέει κοντά του, αναζητώντας θεραπεία.
Την ίδια εποχή, ζούσε στο Κίεβο ένας Αρμένιος γιατρός, ο οποίος ήταν γνωστός για το χάρισμά του να προβλέπει τον επικείμενο θάνατο. Ωστόσο, ο Όσιος Αγαπητός κατάφερε να θεραπεύσει έναν ασθενή, κρατώντας τον στη ζωή, παρά την πρότερη οδυνηρή κατάστασή του. Ο Αρμένιος γέμισε με φθόνο και προσπάθησε να βλάψει τον άγιο. Έβαλε δηλητήριο στην τροφή του, όμως εκείνος παρέμεινε αβλαβής.
Όταν ο πρίγκιπας Βλαδίμηρος ο Μονομάχος αρρώστησε βαριά, ζήτησε τη βοήθειά του. Ο άγιος, μη θέλοντας να εγκαταλείψει τη ζωή του στο μοναστήριο, του έστειλε θεραπευτικά βότανα που τον γιάτρεψαν. Επιθυμώντας να τον ευχαριστήσει, ο πρίγκιπας ήρθε στη μονή, όμως ο άγιος κρύφτηκε, αποφεύγοντας τις τιμές και τη δόξα. Δέχτηκε τα δώρα που του προσέφεραν, διέταξε, όμως, να τα μοιράσουν όλα στους φτωχούς, επιμένοντας πως η θεραπεία έγινε με τη δύναμη του Θεού και όχι με τη δική του.
Αργότερα, όταν ο ίδιος αρρώστησε βαριά, ο Αρμένιος γιατρός τον επισκέφτηκε, προμηνύοντας τον θάνατό του και απαξιώνοντας το θεραπευτικό χάρισμα του αγίου. Ωστόσο, ο τελευταίος, στηριζόμενος στην πίστη του στον Θεό, απάντησε με αυτοπεποίθηση πως θα πέθαινε όντως σε τρεις μήνες. Συνέχισε να θεραπεύει τους ανθρώπους που τον πλησίαζαν και σύντομα αναχώρησε προς τον Κύριο, αφήνοντας πίσω του ένα σπουδαίο πρότυπο αγιοσύνης.
Μετά τον θάνατό του, ο Αρμένιος γιατρός, έχοντας πια πειστεί για την αγιοσύνη του Οσίου Αγαπητού, θέλησε να ακολουθήσει το παράδειγμά του και έγινε ο ίδιος μοναχός. Ο Άγιος Αγαπητός, εργαζόμενος χωρίς αμοιβή και φροντίζοντας πάντοτε τους αρρώστους, έλαβε στέφανο δόξης στην επουράνια Βασιλεία των ουρανών.