Κατασκευασμένη σε μοριοσανίδα με τη χρήση των πιο προηγμένων τεχνικών αποτύπωσης και παραγωγής. Το φόντο είναι διακοσμημένο με τρόπο που δίνει την εντύπωση γυαλιστερής επιχρύσωσης.
Ο Άγιος Σπυρίδων είναι προστάτης άγιος του νησιού της Κέρκυρας και πολιούχος του Πειραιά. Επίσης, θεωρείται προστάτης των αγγειοπλαστών. Είναι μεγάλος πρόμαχος της Ορθοδοξίας, την υπερασπίστηκε κατά τη διάρκεια της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου στη Νίκαια και μετά την κοίμησή του, όταν οι παπικοί είχαν καταλάβει τα Επτάνησα.
Στην Κέρκυρα διατηρείται αναλλοίωτο το σκήνωμα του Αγίου και γίνονται μεγάλες λιτανείες προς τιμήν του. Θεωρείται μέγας θαυματουργός και ζωντανός άγιος.
Ο Άγιος Σπυρίδων γεννήθηκε το 270 μ.Χ. στο τώρα κατεχόμενο χωριό Άσσια (Άσκια) της κατεχόμενης Κύπρου από οικογένεια βοσκών, που ήταν κάπως εύπορη και ακολούθησε το οικογενειακό επάγγελμα.\
Ήταν απλός, αγαθός, με αγάπη για τον πλησίον του. Τις Κυριακές και τις γιορτές, συχνά έπαιρνε τους βοσκούς και τους οδηγούσε στους ιερούς ναούς, και κατόπιν τους εξηγούσε την ευαγγελική ή την αποστολική περικοπή. Προστάτευε τις χήρες και τα ορφανά.
Νυμφεύθηκε ευσεβή σύζυγο και απέκτησε μια κόρη, την Ειρήνη. Γρήγορα, όμως, η σύζυγός του πέθανε. Μετά από πολλές πιέσεις, χειροτονήθηκε ιερέας. Ο λαός τον αγαπούσε και τον σεβόταν πολύ, ώστε εξελέγη επίσκοπος Τριμυθούντος στην Κύπρο.
Από τη θέση αυτή ο Σπυρίδων προχώρησε τόσο πολύ στην αρετή, ώστε τον αξίωσε ο Θεός να κάνει πολλά θαύματα.
Ο Άγιος Σπυρίδων με το κύρος της αγίας και ενάρετης ζωής του στην Α' Οικουμενική σύνοδο, που έγινε στη Νίκαια της Βιθυνίας (Μικρά Ασία) και στην οποία συμμετείχε, κατατρόπωσε τους οπαδούς του Αρείου- που αρνούνταν την Αγία Τριάδα- και αναδείχτηκε από τους λαμπρούς υπερασπιστές της Ορθόδοξης πίστης. Μάλιστα, όπως αναφέρει η παράδοση, αφού μίλησε για λίγο, κατόπιν έκανε το σημείο του Σταυρού και με το αριστερό χέρι, που κρατούσε ένα κεραμίδι, εις τύπον της Αγίας Τριάδος είπε: «Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρός» και έκανε να φανεί προς τα επάνω απ' το κεραμίδι φωτιά, δια της οποίας είχε ψηθεί αυτό. Όταν δε είπε: «Καὶ τοῦ Υἱοῦ», έρρευσε κάτω νερό, δια του οποίου ζυμώθηκε το χώμα του κεραμιδιού. Και όταν πρόσθεσε: «Καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» έδειξε μέσα στη χούφτα του μόνο το χώμα που απέμεινε. Αυτή η παράδοση απεικονίζεται συχνά στις αγιογραφίες του.
Ο Άγιος Σπυρίδων κοιμήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου του 350 μ.Χ, οπότε και τιμάται η μνήμη του. Τα θαύματά του είναι αναρίθμητα και φτάνουν έως και τις μέρες μας.
