Οι ακολουθίες της μεγάλης εβδομάδας: Μεγάλη Πέμπτη

Το απόγευμα της Μεγάλης Τετάρτης διαβάζεται στις εκκλησίες ο όρθρος της Μεγάλης Πέμπτης. Θυμόμαστε την νίψη των ποδών των μαθητών από τον Ιησού, τον Μυστικό Δείπνο, την προδοσία του Ιούδα και τη σύλληψη στη Γεθσημανή.

Το Θείο Δράμα κορυφώνεται όσο προχωράμε στη Μεγάλη Εβδομάδα. Ήρθε η ώρα που ο Ιησούς Χριστός θα παραδώσει στους Αποστόλους το μέγα Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας και θα τους προετοιμάσει για όσα φοβερά πρόκειται να συμβούν.

Τελείται στην εκκλησία η Ακολουθία του Νιπτήρος. Τι σημαίνει αυτό; Ο Ιησούς υποδέχεται τους μαθητές στο σπίτι όπου πρόκειται να φάνε για το Πάσχα (μάλλον πρόκειται για το σπίτι του Ευαγγελιστή Μάρκου) και τους πλένει (νίπτει)  τιμητικά τα πόδια. Αυτή ήταν μια περιποίηση που προσέφερε συνήθως ο υπηρέτης του οικοδεσπότη στον καλεσμένο. Είναι γνωστό ότι νωρίτερα κάποιοι μαθητές διαφωνούσαν και είχαν πειρασμό για το ποιος έχει τα πρωτεία μέσα στην ομάδα των δώδεκα. Τι διδάσκει με αυτή Του την πράξη ο Ιησούς; Την ταπεινοφροσύνη και την αγάπη. "Όποιος θέλει να είναι πρώτος ανάμεσά σας, να είναι διάκονός σας", δηλαδή να σας διακονεί, να σας υπηρετεί.

Μάλιστα, ο Πέτρος αρνήθηκε αρχικά να του πλύνει τα πόδια ο Δάσκαλος. Και ο Χριστός του απαντά "αν δεν σου πλύνω τα πόδια, δεν έχεις θέση μαζί μου". Και ο Πέτρος υπακούει στην εντολή του Δασκάλου και ζητά να του πλύνει και τα χέρια και το κεφάλι. Είναι σαφές ότι ο Κύριος με αυτή τη συμβολική κίνηση καθαρίζει τους μαθητές Του κυρίως από τις αμαρτίες τους, ώστε να προχωρήσουν στην Κοινωνία μαζί Του, αλλά και στο ιεραποστολικό τους έργο. Τονίζει επίσης ότι "δεν είστε όλοι καθαροί", υπονοώντας την βέβηλη πράξη του Ιούδα που θα ακολουθήσει.

Αφού κάθονται στο τραπέζι, ο Ιησούς προλέγει ότι ένας από τον κύκλο των μαθητών θα Τον προδώσει. Εκείνοι αρχίζουν να αναρωτιούνται ποιος θα είναι ο προδότης και στη συνέχεια, αφού τους δίνει ένα στοιχείο για την ταυτότητα του προδότη, προτρέπει τον Ιούδα να μην καθυστερεί και να "κάνει γρήγορα' αυτό που έχει το μυαλό του. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης ερμηνεύει την ενέργεια  του Ιούδα ως δαιμονική επήρεια, "εισήλθε εις εκείνον ο σατανάς". Ο Χριστός γνωρίζει ότι η καρδιά του μαθητή Του κυριεύτηκε από τον διάβολο και, αφού δεν έχει πια θέση σε αυτήν ο Κύριος, δεν θα τον εμποδίσει από την πράξη του.

Κατά τη διάρκεια του Δείπνου και αφού αποχωρεί ο προδότης, ο Ιησούς δίνει "καινή", νέα εντολή στους μαθητές , να αγαπούν ο ένας τον άλλον, όπως τους αγάπησε Αυτός. Ποιος είναι δηλαδή το πρότυπο αυτής της αγάπης; Ο Χριστός. Τόσο πολύ αγάπησε τον άνθρωπο, ώστε θυσιάστηκε γι΄αυτόν. Η αγάπη λοιπόν του Χριστού μας, την οποία μας καλεί να μιμηθούμε, είναι θυσιαστική. Όπως εξάλλου τους έδειξε, όταν ζώστηκε την ποδιά και τους έπλυνε τα πόδια, η ζωή τους από εδώ και στο εξής δεν θα έχει τιμές και πρωτοκαθεδρίες, αλλά κόπο, υπηρεσία στον Θεό και διακονία προς τον άνθρωπο.

Ύστερα από το Δείπνο, αφού ο Ιησούς  έχει προετοιμάσει τους αποστόλους για το σταυρικό Του θάνατο και έχει πει στον Πέτρο ότι θα Τον αρνηθεί, κατευθύνονται όλοι μαζί προς τον κήπο της Γεθσημανή. Εκεί προσεύχεται με αγωνία που την περιγράφει πολύ γλαφυρά το Ευαγγέλιο: "ο ιδρώτας Του ήταν σαν θρόμβοι αίματος που έπεφταν στη γη". Σε αυτήν την ανθρώπινη στιγμή, ο Θεάνθρωπος αναζητά τη βοήθεια του Πατέρα, για να εκπληρωθεί το σχέδιο για τη σωτηρία του κόσμου.  "Ας μη γίνει όμως το δικό μου θέλημα, αλλά το δικό σου".